Byłem, widziałem, jestem pod wrażeniem – a ci co nie przyjechali choć mogli, niech zdołują się poniższymi fotkami (kilkoma z niemal 300 które zrobiłem, a nie jestem wyścigowcem i każą fotkę z osobna celebruję i cykam z rozmysłem)…

Zwiedzanie zaczynam zwarty, gotowy i w pełni sprawny.

Apartamentowiec „The World”. Żagli w sumie na nim mało i przy kei sprawia wrażenie bloku z okresu późnego gierka, ale jak by nie było eksponat niecodzienny.

Sedov – przez długi czas największy żaglowiec na świecie, obecnie największy ze szkolnych. Pływa pod banderą rosyjską, ale zbudowali go w 1921r. Niemcy (jako „Magdalene Vinnen”). Rosjanie przejeli żaglowiec jako łup po zakończeniu II wojny światowej.

Na pokładzie norweskiej fregaty z 1927r. – Sorlandet – najstarszej wciąż pływającej fregaty na świecie. Różne łajby budziły we mnie różne emocje, ale ta fregata wręcz emanowała spokojem i aurą zaufania. Działała na mnie, może się jeszcze spotkamy…

Mocarny dziób Gratitude – szwedzkiej łodzi rybackiej z 1903r. (oczywiście obecnie to statek szkolny).

Szwedzki Deodar (wybudowany w Angli w 1911r.) w ujęciu od rufy. Typowy old-timer. Wydaje mi się jednak, że jest przez armatora za przesadnie wystylizowany na to swoje ‚old’, przez co stracił smak autentyczności.

Rzut oka na Wały Chrobrego spod Trasy Zamkowej. Szczecin nigdy chyba nie był bardziej morski niż przez te parę dni zlotu.

Na terenie imprezy chyba nie było miejsca z którego nie byłoby widać jakiejś estrady. Grało wiele znanych żeglarskich zespołów, ale tych czterech jegomości starszej daty dało taki popis „prawdziwego” szantowego śpiewania, że dłuuugo przy nich stałem. Niestety, nie udało mi się ustalić nazwy grupy.

Zejman&Garkumpel – obserwuję tę grupę od wielu lat i śmiem twierdzić, że jeżeli chodzi o żeglarską edukację dzieci, to mają więcej zasług niż ministerstwa oświaty III i IV RP razem wzięte.

Mienie wojskowe w służbie cywilnej, czyli most pontonowy przez Odrę.

A przy Wałach Chrobrego stała nasza rodzima fregata z 1982r. – Dar Młodzieży. Tak sobie na niego patrzyłem i marzyłem jak wspaniale byłoby, gdyby obok stał również umuzealniony Dar Pomorza (z 1909r.)…

Ale obok stał rosyjki Kruzenshtern – bark wybudowany przez niemców w 1926r. (dla których pływał pod nazwą Padua) i podobnie jak Sedov, przekazany w 1946r. Rosjanom w ramach kontrybucji wojennej.

A oto ulubieniec turystów – meksykański Cuauhtemoc (tłum. Spadający Orzeł – wódz Asteków, którego postać ozdabia dziób statku), bark wybudowany w 1982r.

Gdy tak patrzyłem na maszerujących chłopaków z Cuauhtemoc-a, przypomniał mi się Tuco Ramirez z „Dobry, zły i brzydki” Sergia Leone – wszyscy niscy, krępi (znaczy, łajbiany kuk nie swołocz), a z pysków, to co jeden to lepszy zakapior (ale pewnie oni to samo myśleli sobie o nas). Na tej fotce poważnie maszerują, ale „niesłużbowo” zawadiacki uśmiech żadnemu nie znikał z twarzy.

A kiedy już obszedłem każdy zakątek, postanowiłem okiem sokolim zmierzyć wszystko z góry i wspiąłem się na udostępnioną w te dni dla pieszych Trasę Zamkową.

A z Trasy był przepiękny widok na lewobrzeże i Wały Chrobrego…

…oraz prawobrzeże i Łasztownię. Z tego miejsca zrobiłem wiele wspaniałych fotografii panoramicznych, warunki były wymarzone.

Pomiędzy żaglowcami kręciła się cała armada małych wycieczkowców. Wiele z nich było bardzo sympatycznymi i miłymi dla oka konstrukcjami.

Na koniec jeszcze dwa zdjęcia z Łasztowni, gdzie można było złapać wiele ciekawych ujęć i to niekoniecznie żaglowców.

W/g mnie organizacja imprezy była jak na warunki techniczne Łasztowni wzorowa i nie publikuję tego zdjęcia ze złośliwości. Po prostu jestem ciekawy, czy nadziani forsą pasażerowie z The World wiedzą, że mamy w Polsce takie powiedzenie: „Z tyłu liceum, a z przodu muzemu…”

Panie i Panowie organizatorzy – serdecznie dziękuję i z niecierpliwością czekam na kolejną taką imprezę!!!