Tak, tak – dzisiaj mija okrągłe pięć lat od pierwszego wpisu na tym blogu. Bez obaw, nie będę się tu teraz z tego powodu uzewnętrzniał, podsumowywał, czy planował. Szkoda sobotniego czasu na pierdoły. Zaznaczam tylko okrągłą rocznicę i dalej ruszam „Autostradą na Hel” – ku przeznaczeniu 😉

Użyję tego zwrotu, choć ostatnimi czasy stał się on zwyczajowym powiedzonkiem „naszych” polityków – kilka miesięcy temu, pochyliłem się nad śmiercię Dio. Podziwiałem go od wielu lat. Do dziś zastanawiam się, jak w takim małym ciałku (163 cm wzrostu) zmieściło się tyle energii i taki vocal-ny power? Bez wiątpienia był jednymi z Wielkich ludzi Rock-a.

A oto moje ulubione kawałki:

Oraz klip, którym zakończę ten wpis „ku pamięci”:

Od czasu do czasu lubię sobie poklikać na randomwebsite.com. Ot tak, by poodkrywać nowe lądy. Dzisiaj cybernetyczne wiatry zaniosły mnie na stronę o nieznanym mi wcześniej (niestety) zespole Talking Heads. Proszę Państwa, oto ojcowie punkrock-a:

W takich bendach ujmuje mnie swobodny stosunek do uprawiania koncertów. Jak muzycy się dobrze bawią, to publika nie ma wyjścia – musi się zarazić świetnym samopoczuciem. I właśnie to (obok oczywiście Mietka Foga) jest prawdziwa muzyka.

.

Czytaj dalej…